Jaren geleden raakte ik geïnspireerd door het verhaal van Josephine Green over piramides, pannenkoeken en (nieuw) leiderschap. Het verhaal gaat over een wereld die onderweg is van piramide – waarin hiërarchie, macht, competitie en concurrentie, ego en schaarste regel zijn – naar pannenkoek – die gekenmerkt wordt door platte, sociale en open ecosystemen die niet draaien om bezit, maar om toegang en waarin het delen van kennis, onderwijs, zorg en bronnen voorop staat. In diezelfde tijd hoorde ik ook een lezing van Wouter Torfs, een succesvol Belgisch ondernemer, die uitlegde hoe gelukkige medewerkers ook zorgen voor gelukkige klanten. Zijn bedrijf is meermaals uitgeroepen tot beste werkgever en door consumenten verkozen tot beste winkelketen.
Beide sprekers hebben mij tot op de dag van vandaag geïnspireerd in mijn werk: een platte open organisatie, zelfsturing en gelukkige medewerkers.
Voorbeelden van bedrijven die inspireren zijn Buurtzorg, maar ook dichter bij huis en wellicht minder bekend het internetbedrijf Netvlies in Breda.
Dit filmpje hebben we al vaak gezien en over gesproken van hoe kan dit toch. De bekende Nederlandse Vogelaar Arjan Dwarshuis inspireerde mij met een interview waar hij een toelichting gaf op het fenomeen spreeuwen zwerm. Sinds kort is na onderzoek bekend geworden hoe dit kan. het gaat hier simpelweg om het feit dat spreeuwen voor, achter, boven en onder zich kijken en zo in verbinding met elkaar zijn zonder elkaar te raken of te botsen. Zo vormen ze een organisch, flexibel geheel dat allerlei vormen kan aannemen.
Uit het boek: Nooit af door Martijn Aslander en Erwin Witteveen
Wat Olaf inspireert, verandermanagement.
Op dit moment haal ik veel inspiratie uit het werken voor Real Life Gaming, waar ik samen met heel veel andere o.a. werk als acteur. Heerlijk om samen met 80 mede acteurs een productie weg te kunnen zetten waarin we soms meer dan 400 bezoekers een geweldige ervaring geven, binnen een geweldig gebouw en een bijzondere setting. Wij proberen de gasten het gevoel te geven dat zij de 'held' zijn, en de hoofdrol spelen in hun eigen gevangenisfilm of serie. Onze gasten maken ieder hun eigen beleving waarbij onze acteurs ondersteunend zijn. Je moet dus als deelnemer de interactie aangaan met de acteurs en wachten tot er iemand op jou afkomt.
Een heerlijke groep om deel van te mogen uitmaken, veel jonge beginnende acteurs en actrices die elke mogelijkheid aangrijpen om een andere rol te mogen spelen binnen de productie om ervaring op te kunnen doen. Om vervolgens de rest van de tijd audities af te gaan om eindelijk een rol als figurant in een film of een rol in een theaterproductie te krijgen. Of het samenwerken met de acteurs met ervaring die regelmatig werk krijgen bij de tv, film of in het theater, en vervolgens hun ervaringen delen met de jonkies. Ik heb ervan genoten toen ik, na mijn casting, gevraagd werd om tijdens de productie als understudy enkele van de hoofrollen te mogen spelen.
Prachtig om voor die rollen klaargestoomd te worden door de regisseurs, gesteund door de collega’s. En dan komt dat moment dat de acteur die Henk Keizer speelt een weekend afwezig is, en er gezegd wordt over 2 weken ben jij Keizer. Dan sta je ineens, tijdens een uitverkochte game, in een volle Koepel gevangenis. 400 spelers en 80 collega acteurs die vol spanning kijken wat er gebeuren gaat. In je nieuwe blauwe pak, met glimmende schoenen en een rode stropdas om een donder speech te houden in een galmende Koepel. Dan ben je de directeur van die gevangenis, iedereen gelooft je en het mooiste is dat je dat op dat moment zelf ook gelooft.
Mooi dat mensen er van overtuigd zijn dat je het kunt, je zo kunnen motiveren dat je het ook kunt en durft. Je krijgt de kans om het te doen, te improviseren, en fouten te maken maar je moet er wel van leren. Inmiddels heb ik deze rol 10 keer mogen doen elk optreden is nieuw en resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Je moet elke keer weer opnieuw scherp zijn en op je collega’s kunnen vertrouwen, zij vertrouwen ook op jou.
Mijn inspiratie komt voort uit de verrassing die het contact met mensen regelmatig tot stand brengt!
Leren van fouten inspireert mij enorm. Om veel te bereiken moeten er soms veel pogingen worden gemaakt waarbij de kans op een uitglijder aanwezig is. Dit vergt moed en het vermogen om het de volgende keer net even anders te doen.
Vraag je collega daarom eens naar hun grootste fout en wat ze daarvan geleerd hebben, dit levert vaak erg waardevolle inzichten op.
If You Want to Change the World, Start Off by Making Your Bed:
Apartheid was echt maf: Trevor Noah legt uit met humor:
Hierbij een foto van wat mij inspireert: 'natuur'. Het beeld van de polder gaat het niet om, puur het weidse zicht, de open boomstam, frisse groene blaadjes, weidsheid en toch weer een beetje beschutting bij het bankje. Rust, ruimte, kleur, wind, seizoenen, ontdekken, wildlife. Daarnaast: de natuur lost alles in de tijd op.
Fantastische spreker: VN secretaris-generaal Guterrez.
Op de vraag: Hoe kreeg je Trump zover dat hij toch de VN betaalt als grote financier? kwam onderstaande reactie: je moet op ’t juiste moment de juiste dingen zeggen tegen de juiste mensen. Inspirerend!
Oud-premier van Portugal António Guterres, secretaris-generaal van de Verenigde Naties, zet zich in voor vrede en veiligheid, duurzame ontwikkeling en mensenrechten. In College Tour blikt hij terug op zijn eerste jaar als secretaris-generaal van de VN en kijkt hij vooruit naar 2018, het jaar waarin Nederland een tijdelijke zetel zal krijgen in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
Hoe ga je de motivatie van de toekomstige civil servant meenemen?
Het anders en innovatieve denken spreekt erg aan in deze compilatie;
Conclusie van het verhaal is pakkend:
De sketch bevat elementen die van expliciet van toepassing zijn op het werk binnen de afdeling wijkzaken:
Chassé theater
Mijn inspiratie voor de organisatie in beweging is het ontwerp van het Chassé theater. Enerzijds is het op maat ontworpen voor de stad én de gebruiker. Inspirerend is het inzicht dat een architect heeft ontwikkeld over de behoefte van een individu of groep. Zodanig dat kennelijk een ontwerp kan ontstaan dat klopt voor onze stad en er ook goed uitziet. Hoe kom je er nu achter wat een persoon of organisatie wil? Wat voor ze werkt en waarom.
Het onderzoeken en puzzelen met de behoeftes en visies van mensen om daarmee te bouwen aan een organisatiestructuur die bij mij, jou en bij ons past vind ik interessant. Een architect heeft daar zijn methode voor, ik heb daarover een idee en jij als collega ongetwijfeld ook. Niet? Dan wordt het des te interessanter!